Son yapılan tanımlamalara göre bir poşetin biyo bozunabilir olması için iki özellikten birine ya da her ikisine sahip olması gerekmektedir. Bunlar; biodegradable olması yani biyolojik olarak parçalanabilmesi ya da compostable poşet diğer bir deyişle biyo bazlı plastikten yapılmış olmasıdır.

Petrol bazlı plastik ambalajların doğada çözülebilmesi için biyo plastikden üretilmesi gereklilik değildir. Fosil bazlı plastik poşetlerde çeşitli katkılarla doğada çözünen poşet olabilir. Bu tür poşetler literatürde yarı sentetik olarak geçer. Sonuç olarak “Bir plastik ambalajın doğada çözülebilmesi için biyo plastikten üretilmiş olması şart değildir.” denilebilir. Biodegradable torbalar doğada çözünebilir fakat bu gübrelenebilir poşet olduğu anlamına gelmez. Gübrenebilir poşetler diğer adıyla compostable poşetler biyo-çözünen poşetlerin alt kümesi olarak değerlendirilir. Compostable poşetler, mısır nişastası, şeker kamışı, alg, deniz yosunu, kaktüs gibi bitkisel bazlı biyo plastik hammaddeden yapılır. Compostable poşetler, doğada çözünmenin yanı sıra gübrenebilir toprak (humus) olarak toprağa geri karışır. Her ne kadar bu ambalajlar organik olsada raf ömrü sınırlıdır. Uygun ortam sağlandığında çözünme süreci başlar. Biyo bozunur poşetler ise çözünme süreci biraz daha farklıdır. Bio-bozunur torbalar önce çok küçük parçalara ayrılır. Daha sonra mikroorganizmalar için besin haline gelirler. Mikroorganizmalar salgıladıkları bir çeşit salgı sayesinde, biodegradable poşetten arta kalan parçalar su, metan ve karbondioksit olarak doğaya geri kazandırılır. Böylece biodegradable poşetler çevre kirliliğinin azalmasına oldukça katkıda bulunur.